Wijsheid is overal te vinden; in boeken, posters, quotes, documentaires, spirituele leiders en sjamanen. Maar sluit die wijsheid wel echt op je aan? Moet je een stroming of richting kiezen waar je je aan committeert? Of laat je je leiden door jouw eigen bron van wijsheid, je intuïtie?
Ik kies voor het laatste. Ik geloof namelijk dat jouw intuïtie precies weet welke wijsheid voor jou nu geschikt is en welke niet. Tuurlijk kan je wijsheid van anderen overnemen, maar alleen als het resoneert. Bij je intuïtie kan je checken of dat zo is. De juiste wijsheid op het juiste moment is heel belangrijk. Sommige wijsheden kunnen juist je negatieve eigenschappen versterken of je de verkeerde richting opsturen. Dat heb ik ervaren bij de volgende quotes: never give up, je kunt het, maak je dromen waar. Door deze quotes ga ik nog harder werker dan ik normaal al doe. Deze quotes zijn dus niet geschikt voor mij. Ze resoneren niet met de boodschap die mijn intuïtie mij geeft: relax, het komt wel, alles gaat vanzelf.
Ik luister veel naar podcasts die juist resoneren met de wijsheid die ik vanuit mijn eigen intuïtie krijg. Die versterken het geloof in mijn eigen intuïtie. Podcasts zoals the Lively Show bijvoorbeeld. Maar wanneer de wijsheid van mijn intuïtie verandert, ga ik weer op zoek naar podcasts en boeken die daar op aansluiten. Kortom ik committeer mij niet aan een spirituele stroming, ik committeer mij aan mijn intuïtie. Ik laat mijn intuïtie bepalen hoe vaak ik mediteer, naar welke retreats ik ga en wat voor boeken ik lees. Geen enkele verlichte leraar weet beter wat goed voor mij is dan mijn eigen intuïtie. Dat is bij iedereen zo. Iedereen heeft een intuïtie met een oneindige wijsheid. Het enige wat je hoeft te doen is bij je intuïtie in te checken door te ademen naar je hart of buik en vragen te stellen. Meer over hoe je dit doet vind je in dit artikel: Artikel in dialoog met je intuitie
Wat voor onszelf geld, geldt ook voor anderen. Hoe kun je iemand echt helpen? Niet door iemand advies te geven en je mening op te dringen. Nee, door het geloof wat jij hebt in de intuïtie van diegene. Laat zien dat je vertrouwen hebt dat iemand zelf het antwoord kan vinden. Zo help je iemand het vertrouwen in zichzelf weer terug te vinden en stimuleer je daarnaast iemand zijn zelfredzaamheid. Dat is wat echte empowerment betekent. Dan zet je iemand echt in zijn kracht. Je bent niet bezig met de oplossing, maar je kijkt. Je kijkt naar wat iemand echt wil zeggen. Door alle pijn en camouflagelagen heen. Verwacht niet dat iemand meteen vanuit zijn intuïtie zal handelen. Geef iemand de kans om fouten te maken. Deze fouten helpen iemand alleen maar dichter bij de stem van zijn eigen intuïtie te komen.
Niemand hoeft jouw advies op te volgen. Hoe graag je iemand ook wil helpen, iemand kan het beter zelf. Daarbij hoef jij ook niet naar het advies van anderen te luisteren. Hoe goed diegene het ook bedoelt. Zelfs geen spirituele leraar is verlicht genoeg om het beter te weten dan jouw intuïtie. Je hoeft je daarom niet over te geven aan welke spirituele stroming dan ook. Het enige waar je je aan mag over geven is de wijsheid van je eigen intuïtie.
Volg het, ook al weet je niet waar het je gaat leiden. Geef niet op als het volgen van je intuïtie je niet meteen tot de meest prettige gebeurtenissen leidt. Soms leidt het volgen van mijn intuïtie mij ook tot (innerlijke) conflicten. Hierbij een voorbeeld. Mijn mind vindt dat ik per se om de twee à drie uur moet eten, aangezien ik aan wil komen. Echter, zegt mijn intuïtie dat ik me niet zenuwachtig hoef te maken als ik soms om de vier uur eet. Wanneer ik na drie uur nog te vol zit om te gaan eten, zegt mijn intuïtie: eet nog maar even niks. Maar mijn mind zegt: nu eten. Ik probeer dan naar mijn intuïtie te luisteren, maar daarbij komt wel veel angst van de mind vrij. De mind gelooft namelijk dat ik alleen maar aankom door regelmatig te eten en dat ik aan moet komen zodat mijn familie zich minder zorgen om mij maakt. Mijn intuïtie gelooft dat ik gezond ben zoals ik nu ben en dat ik vanzelf na verloop van tijd vanzelf wel aankom. Hoezeer ik mijn intuïtie ook vertrouw, het blijft een uitdaging om ernaar te blijven handelen. Handelen vanuit angst blijft soms zeer verleidelijk. Ik geloof dat mijn intuïtie deze situatie niet voor niets op mijn pad brengt. Het is bedoelt om pijn te doorvoelen en op te laten lossen. Als mijn mind zo tekeer gaat, probeer ik weer in mijn lichaam te komen. De pijn die eronder zit te voelen. Pas als ik die lichamelijke pijn doorvoelt heb, kan de weerstand van mijn mind op een gegeven moment verdwijnen.
Heel vaak leidt het volgen van mijn intuïtie mij wel tot positieve gebeurtenissen en gevoelens. Mijn intuïtie zegt: doe waar je zin in hebt. Dat doe ik dan ook. Ik wandel en zing veel meer als vroeger. Ook doe ik vaker even niks. Ik merk dat dat me erg goed doet. Daarnaast heb ik veel meer vertrouwen in mezelf. Ik vertrouw er op dat ik de juiste keuzes maak. Bevestiging van buitenaf zoek ik steeds minder. Wie weet immers beter wat goed voor me is dan ikzelf? Ik bewandel mijn pad en durf daarin risico’s te nemen. Gewoon omdat het voor mij nu goed voelt. Dat is pas zelfvertrouwen. En dat gun ik iedereen.
In hoeverre lukt het jou om de wijsheid van jouw intuïtie te volgen? Op welke momenten lukt het wel? En hoe komt dat? En op welke momenten is het wat moeilijker? En wat houdt je dan tegen? Mooie vragen om eens te laten bezinken tijdens een wandeling.
