I flow like a flower, flow like a flower, flow like a flower, in the flow. Leuk liedje hè, zelf verzonnen 🙂 Als we even inzoomen op het woord: flow. Wat betekent dat nu eigenlijk? Voor mij is het: doen wat vanzelf gaat, zonder erbij na te denken. Ik geloof wanneer ik doe wat vanzelf gaat, ik ga leven naar mijn intuïtie. Mijn intuïtie is één met het universum. Het universum stuurt mij vanzelf naar wat goed voor me is en welke lessen ik heb te leren.
Ik was bijvoorbeeld bang om te verdwalen en durfde niet naar een onbekende plaats te fietsen. Als eerste kreeg ik een impuls om door willekeurige straten vlakbij huis te fietsen. Toen ik merkte hoe leuk dat was, fietste ik steeds een stukje verder. Nu ben ik zelfs naar Duitsland gefietst, terwijl ik een maand geleden nog niet eens naar een andere plaats durfde. Zo zie je maar: je kunt nog steeds snel vooruit gaan, ook als je geen moeite daarvoor doet.
Voel jij het verschil tussen wel en geen moeite doen? Wat voelt fijner, wanneer je vanzelf uit bed gaat of als je jezelf forceert om uit bed te gaan? Voor mij is veel fijner als het vanzelf gaat. Dat is niet alleen maar met uit bed gaan, maar met alles. Mijzelf forceren voelt nooit prettig aan. Ken je dat gevoel, dat jij niet diegene bent die controleert? Dat alles vanzelf gaat? Dat is toch heerlijk. I love it, love it, love it.
Geen moeite doen is iets wat mijn mind heel spannend vindt. Dat is oké, ik verwacht ook niet van mijn mind dat die meteen alle controle loslaat. Ook mijn mind ga ik niet forceren tot verandering. Dus als ik merk dat ik mezelf forceer, ga ik mezelf niet forceren om niet te forceren. Snap je het nog? Dus ook als mijn intuïtie aangeeft dat het goed is voor mij om te wandelen, ga ik mijzelf niet forceren om te wandelen. Ik vertrouw erop dat ik vanzelf ga wandelen. Misschien heeft mijn mind nu teveel weerstand tegen wandelen en ga ik wat anders doen. Dat is ook oké. Forceren is voor mij nooit de weg, ook niet als ik daarmee de stem van mijn intuïtie volg. Mijn mind leert gaandeweg dat wanneer ik mijn intuïtie negeer het niet goed uitpakt. De volgende keer dat ik behoefte heb om te wandelen zal mijn mind minder weerstand bieden. Kortom: ik volg alleen mijn intuïtie als dat vanzelf gaat.
Wat helpt mij om die controle van mijn mind los te laten? Ik spreek vaak het volgende met mezelf af: komende twee uur ga ik alleen maar doen wat in me opkomt. Niks moet en alles mag. Wanneer ik dat doe, voelt het meteen heerlijk. Vaak ga ik dan de hele dag zo verder.
De eerste keer dat ik zo’n flow uur deed was in januari 2019. Ik was destijds een stresskip die alles onder controle probeerde te houden. Deze ervaring zette alles op z’n kop. Wow, ik had nog nooit eerder zo’n diepe ontspanning ervaren. Eerder had ik geprobeerd te ontspannen d.m.v. meditatie, wandelen of hardlopen. Door deze ervaring leerde ik een grote les: hoe minder ik probeer te ontspannen, hoe ontspannener ik word. Wanneer ik probeerde te ontspannen, dacht ik vaak bij mezelf: wanneer ontspan ik nu eens een keer? Ik wil straks nog aan school werken en daarvoor moet ik ontspannen zijn. Een tijdslimiet zetten waarop je ontspannen moet zijn, heel ontspannen.
Door deze ervaring heb ik langzaam aan steeds meer flow in mijn leven gebracht. Tijdens de flow uren ging ik soms schrijven of aan school werken. Dat ging dan zo makkelijk. Dat was ook een mega inzicht: ik kan dingen voor elkaar krijgen zonder ze te forceren. Door dat inzicht forceer ik mezelf niet meer om aan school of aan mijn eigen bedrijf te werken. Ik haal nog steeds goede cijfers en kom vooruit met mijn eigen bedrijf. Door dit soort positieve ervaringen durf ik steeds meer te leven vanuit flow.
Leven vanuit flow is niet altijd plezierig. De gedachten die je tegenkomt zijn op z’n zachtst gezegd niet altijd even aardig. Je mind is bang om de controle los te laten en zal je proberen tegen te houden. Je mind is erg bezig met hoe het hoort en vindt het nogal lastig als jij daar tegenin gaat. Bijvoorbeeld in het contact met andere mensen vindt mijn mind het heel belangrijk dat ik goed luister, niet door mensen heen praat en geen advies geef. Dat heb ik geleerd van mijn opleiding, ouders en spirituele leraren. Maar is dat ook altijd het beste om te doen? Is er überhaupt iets wat in elke (sociale) situatie het beste is om te doen? Mijn mind vindt van wel, want die wil graag goedkeuring van anderen. Maar mijn intuïtie weet dat elke situatie vraagt om een andere aanpak en ik geen goedkeuring van anderen nodig heb. Dus al zouden er dingen gebeuren die mijn mind niet zo leuk vindt, wordt de liefde van mijn intuïtie daar niet door aangetast. Sterker nog: als een vriend boos op me wordt, omdat ik niet goed luister, zou dat een goede les zijn. Een les om oké te zijn met het niet hebben van goedkeuring van die ander. Wel een les waar veel emotie bij zou komen kijken. Maar emotie betekent vaak loslaten, dus dat is eigenlijk niet zo erg. Ik geloof dat mijn intuïtie moeilijke situaties in mijn leven brengt om van te leren en sterker van te worden.
Ik hoef mij niet te gedragen zoals de maatschappij wil dat ik mij gedraag. Ik wil graag een voorbeeld zijn van iemand die in de flow leeft. Ik wil het graag gaan toepassen op elk aspect van mijn leven. Daar ben ik nog niet, maar het lijkt me wel geweldig om dat te durven. Stapje voor stapje.
Ik heb ook een uitdaging voor jou. Maak elke dag één uur vrij in je agenda waarin je alleen maar doet wat in je opkomt. Je hoeft niet te ontspannen, je hoeft je niet goed te voelen, je hoeft helemaal niks. Kijk maar eens wat er gebeurt. Ik ben heel benieuwd hoe je dit gaat ervaren. Hoe dan ook, ik wens je veel flower power!