Echt suf dat je zo laat uit bed bent gekomen, spreekt mijn mind me streng toe. Tien uur nogal liefst. Ik vroeg aan mijn hart: wat vind jij hiervan? Mijn hart zei: ik ben heel trots op je, omdat je door de weerstand van je mind heen durft te gaan. Het maakt mij helemaal niet uit hoe laat je opstaat, ik hou evenveel van je.
Dit klinkt voor jou misschien als iets sufs, waarom heeft die mind van Marleen zoveel weerstand met laat uit bed komen? Ik zal het je vertellen. Elke mind z’n verhaal hè. Mijn moeder stond altijd heel vroeg op en ik heb geleerd dat vroeg opstaan is voor succesvolle mensen en laat opstaan voor onsuccesvolle mensen. Ook alle succesgeroes en spirituele leraren lijken een voorkeur te hebben voor vroeg opstaan. Dat maak je iets van je dag, dan ben je productief. Wanneer ik laat uit bed ga, maakt mijn mind me wijs dat ik lui en onsuccesvol ben. Dat mijn dag verprutst is en dat ik nooit meer productief kan zijn. Ja natuurlijk helemaal waar mind.
Ik wil mijn daden en eigenwaarde niet langer aan elkaar te koppelen. Ik wil altijd evenveel liefde voor mezelf kunnen voelen, hoe laat ik ook opsta. Mijn hart vertelt me dat ik altijd de moeite waard ben, wat ik ook doe. Ook als ik helemaal niks doe of destructieve dingen doe. Niet dat laat opstaan een destructief ding is, maar bij wijze van spreken.
Een maand geleden heb ik de kracht van zelfliefde herontdekt. Rond die tijd had ik even een dipje. Ik gaf mezelf vaak op de kop, met name wanneer ik (kleine) dingen fout deed. Denk aan het over laten koken van een pan of het te laat zijn voor een online afspraak. Mijn mind ging dan helemaal los: je kunt helemaal niks. Ik haat je. Ik weet dat dit denk patronen zijn uit mijn jeugd. Een tijd waarin ik het gevoel had dat anderen altijd talentvoller waren dan ik. Mijn mind heeft bepaalde patronen ontwikkeld om mijzelf te straffen als ik een (kleine) fout maak. Mijn mind noem ik ook wel het innerlijke kind. Dat deel in jou dat intense emoties ervaart: blijheid, boosheid, angst, verdriet. Dat deel in jou dat hunkert naar liefde, maar zich soms zo afgewezen voelt. De intuïtie (het hart) zie ik als de moeder van het innerlijk kind (de mind).
De negatieve gedachten zijn mijn innerlijke kind dat schreeuwt om liefde: mama ben ik ook nog de moeite waard als ik een fout maak? Alle negatieve emoties, zelfs woede, zijn eigenlijk een roep om liefde. Nu ik het zo zie, kan ik milder zijn naar mijn boosheid. Het enige wat het innerlijke kind wil is gezien en gehoord worden. Dat haar negatieve gedachten er mogen zijn. Niet de gebruikelijke afwijzing: hou op, ik wil je niet horen, ga weg. Dat is toch wat we vaak tegen negatieve gedachten zeggen; just shut up. De oplossing is dat mijn intuïtie (hart) een liefdevolle moeder gaat zijn voor het innerlijk kind (mind).
Als eerste vind ik het als liefdevolle moeder belangrijk om de emoties van mijn innerlijk kind te erkennen en te herkennen. Wanneer mijn innerlijk kind een het negatieve emotie ervaart zeg ik hardop: je bent boos hè, je bent verdrietig hè, je vindt het stom hè dat ik dit heb laten vallen. Soms laat ik mijn innerlijk kind hardop praten over alles wat haar allemaal dwars zit. Dat geeft opluchting. Ik merk dat ik mezelf hierdoor minder afwijs in mijn negatieve gevoelens. Daarna doe ik vaak een hartmeditatie, met als doel om (moeder)liefde voor mezelf te voelen. Ook geef ik mezelf een knuffel en zeg ik: Marleen ik hou van je. Meestal zit ik hierna weer goed in mijn vel. Soms loop ik zelfs te stralen van liefde.
Nu lijkt het alsof ik al heel ver ben met zelfliefde, maar ik ben er nog lang niet. Heel vaak merk ik dat ik de liefde niet in mijzelf zoek, maar in anderen. Dat is oppassen. Want niemand kan mij altijd de liefde geven die ik zoek. De enige stabiele liefde die ik heb zit in mezelf. Die is er altijd, ook al voel ik hem niet. Ik neem mezelf voor om vaker met mijn hart te verbinden. Dat voelt zo goed. Ik sta zoveel meer in mijn kracht. Ik hoef de liefde dan niet meer van anderen te halen. Het lijkt me zo fijn om met zo’n gevuld hart in een groep te zitten. Ik heb dan nog vaak het idee dat ik er niet bij hoor en voel dan die liefde naar mezelf niet. Hopelijk lukt het me steeds beter die liefde voor mezelf op verschillende plekken op te roepen.
Afgezien van het sociale, wil ik ook vaker met mijn hart verbinden wanneer ik met school of werk bezig ben. Schrijven, spreken of zelfs het doen van financiële zaken, het lijkt me heerlijk om het nog meer vanuit liefde te doen. Nu helpt het mij al om eerder pauze te kunnen nemen en liever voor mezelf te zijn wanneer het even niet lukt.
Wanneer ik de liefde van mijn hart eenmaal heb geactiveerd door middel van een hartmeditatie, gaat het handelen vanuit mijn hart meestal vanzelf. Af en toe ga ik nog wel met mijn aandacht naar mijn hart toe en soms stel ik een vraag. Bijvoorbeeld: waar heb ik nu behoefte aan?
Enthousiast geworden? Deze oefening kun je nu meteen uitproberen:
1.Leg een hand op je hart
2.Voel je de liefde van je hart. Een hartmeditatie kan je hierbij helpen.
3.Stel de vraag: waar heb ik nu behoefte aan? Of: is … de juiste keuze?
4.Wanneer er een antwoord komt, vraag daar eventueel op door. Wanneer er geen antwoord komt: luister naar je gevoel. Kan je daaruit een antwoord formuleren? Doe eventueel iets creatiefs vanuit je gevoel (tekenen, zingen, dansen). Dit kan het soms helderder maken. Heb je ook geen duidelijk gevoel? Stel een andere vraag of probeer het later nog eens.
Ik heb er al wat genoemd, maar ik zal ze even op een rijtje zetten voor je. Mijn favoriete manieren om liefde aan mezelf te geven:
1.Hartmeditatie doen (Er zijn er verschillende te vinden op Youtube)
2.Vragen aan mijn hart: wat is het beste om te doen? Of: waar heb jij behoefte aan? (zie oefening hierboven)
3.Mijn innerlijke kind bevestiging geven in haar emoties: je bent verdrietig hè, je bent boos hè, je vindt het vervelend hè
4.Mezelf knuffelen: gewoon armen om mezelf heen slaan. Is heel makkelijk. Kan zelfs onopvallend in het openbaar vervoer. Mensen denken dan gewoon dat je de armen over elkaar hebt, haha.
5.Lieve dingen zeggen tegen mezelf: ik hou van je no matter what. Je bent een schat. Ik ben trots op je. Goed gedaan.
6.Vragen aan mijn hart: wat heb ik goed gedaan vandaag? Die dingen hardop zeggen of opschrijven.
7. Het geven van liefde aan alles om me heen. Planten, bomen, vogels, eten, dieren, mensen of voorwerpen die ik gebruik. Ik beweeg dan mijn vingers, alsof ik hartjes confetti over deze dingen heen strooi. Alsof ik ze een love shower geef. Ze zeggen liefde gaat van binnen naar buiten. Dat is ook beter. Maar wanneer je veel weerstand tegen het geven van liefde aan jezelf, kan deze oefening een goed begin zijn.
Ter afsluiting wil ik je uitnodigen met je intuïtie over zelfliefde in gesprek te gaan. Vraag eens aan je intuïtie: is het goed voor mij om nog meer liefde aan mezelf te geven? Zo ja, op welke manier dan? Misschien noemt je intuïtie één van mijn tips of misschien heeft je intuïtie wel andere ideeën. Hoe dan ook, je intuïtie zal je de manier vertellen die het beste bij jou past. Ik wens je een grote love shower toe! Veel liefs van mij.
